Είχαμε μιλήσει και στο παρελθόν για την «κατασκήνωση» των αυτοκινούμενων οχημάτων, αλλά ας το ξεκαθαρίσουμε: αυτά τα οχήματα δεν στήνουν σκηνές. Όχι, είναι πιο εξελιγμένα, με το ύφος του «road trip» που κλέβει καρδιές και αφήνει… τίποτα στην τοπική οικονομία. Και καλά, δεν κάνουν κατασκήνωση σε πλατείες και πάρκα. Όχι, αυτά τα μυστηριώδη οχήματα επιλέγουν τα πιο πανέμορφα μέρη – με θέα που κόβει την ανάσα και το καλύτερο; Μηδέν ευρώ στην τοπική κοινωνία!

Είναι σαν μια επιχείρηση «τζάμπα ταξίδι». Παρκάρουν σε παραδεισένια τοπία, κοιτούν το ηλιοβασίλεμα και… τι; Χρησιμοποιούν την περιοχή σαν το προσωπικό τους resort. Οι ιδιοκτήτες αυτών των αυτοκινούμενων οχημάτων απολαμβάνουν όλα τα καλούδια της Χαλκιδικής, αλλά η τοπική οικονομία… όχι και τόσο.

Η «επένδυση» τους στο τοπικό εμπόριο; Αχ, αυτή είναι μηδενική! Έτσι, εμείς οι ντόπιοι συνεχίζουμε να μετράμε τα «ευχαριστώ» και να αναρωτιόμαστε αν αυτή η μορφή του τουρισμού τελικά αφήνει κάτι πίσω της, εκτός από την απίστευτη θέα και λίγα… σκουπίδια ή ληγμένα προϊόντα αγορασμένα από τη χώρα καταγωγής τους, τα οποία καταλήγουν;