Μπορεί να πιστεύετε πως όλα τα παραμύθια είναι κατάλληλα για τα παιδιά, όμως μια πιο προσεκτική ματιά σε κλασικές ιστορίες, όπως η Χιονάτη ή η Πεντάμορφη και το Τέρας, θα σας βοηθήσει να διαπιστώσετε ότι πολλές από αυτές, είναι γεμάτες από στερεότυπα και χαρακτηρίζονται από μισογυνισμό.
Όπως αναφέρει ο Ντόναλντ Χάασε, συγγραφέας του βιβλίου «Παραμύθια και Φεμινισμός» οι γονείς θα πρέπει να σκέφτονται δύο φορές πριν διαβάσουν αυτά τα παραμύθια στα παιδιά τους προκειμένου να μην διαιωνίζουν τα έμφυλα στερεότυπα. Ή, όπως συμβουλεύει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Γουέιν στην Independent, να τα διαβάζουν αμφισβητώντας τα.
Ας δούμε ποια είναι τα στερεότυπα που αναπαράγουν πολλά από τα παραμύθια.
Οι γυναίκες είναι παθητικές, όπως για παράδειγμα η Χιονάτη, η Ωραία Κοιμωμένη και η Σταχτοπούτα και περιμένουν να τις σώσει κάποιος…
άνδρας, συνήθως με κάποια πράξη ηρωισμού και φυσικά με έπαθλο τον γάμο. Η ζωή τους χωρίς τον «πρίγκιπα των ονείρων» είναι μίζερη και κενή και μόνο μέσω της παρουσίας του άνδρα φαίνεται να… βρίσκουν νόημα.
Ο γάμος είναι η μόνη επιλογή για μια ευτυχισμένη ζωή. Το happy end ακόμα και σύγχρονων παραμυθιών περιλαμβάνει οπωσδήποτε έναν εντυπωσιακό γάμο. Με άλλα λόγια τα περισσότερα παραμύθια μάς λένε ότι αν κάποιος δεν παντρευτεί είναι «αποτυχία» για την κοινωνία, ενώ η αγάπη μοιάζει εντελώς συνυφασμένη με τον γάμο.
Προβάλλεται το πρότυπο της «τέλειας» εξωτερικής εμφάνισης και καθόλου η σεξουαλική ποικιλομορφία. Στα περισσότερα παραμύθια με εξαίρεση τις Μουλάν και Ποκαχόντας, οι πρωταγωνίστριες και οι πρωταγωνιστές είναι πανέμορφοι, καλλίγραμοι, αδύνατοι και λευκοί. Επίσης, οι συντριπτική πλειοψηφία των χαρακτήρων είναι ετεροφυλόφιλοι.
Οι γυναίκες των παραμυθιών είναι κλεισμένες στο σπίτι, ενώ συχνά είναι «στριμμένες» ή «κακιές» μάγισσες, μητριές, αδερφές, όπως η κακιά μητριά της Σταχτοπούτας και οι «άσχημες αδερφές» της, η Ούρσουλα.
πηγή:in.gr
