Η σουκραλόζη, ένα κοινό τεχνητό γλυκαντικό που συχνά προωθείται ως «σύμμαχος» του αδυνατίσματος και υποκατάστατο της ζάχαρης, φαίνεται να έχει αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που αναμένονται, καθώς φαίνεται να αυξάνει την όρεξη. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα μιας νέας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής Keck στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας (USC) και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Nature Metabolism».
Η μελέτη έδειξε ότι η σουκραλόζη ενισχύει τη δραστηριότητα στον υποθάλαμο του εγκεφάλου, την περιοχή που είναι υπεύθυνη για την ρύθμιση της πείνας και του βάρους. Επιπλέον, το γλυκαντικό επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ο υποθάλαμος επικοινωνεί με άλλες περιοχές του εγκεφάλου, που σχετίζονται με τα κίνητρα και τη λήψη αποφάσεων. Αντίθετα με τη ζάχαρη, η σουκραλόζη δεν αυξάνει τα επίπεδα των ορμονών που προσφέρουν αίσθημα πληρότητας, ενισχύοντας έτσι την αίσθηση της πείνας.
Η μελέτη αναφέρει ότι ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού, περίπου το 40% στις ΗΠΑ, καταναλώνει τακτικά υποκατάστατα της ζάχαρης για να μειώσει την πρόσληψη θερμίδων. Η κύρια συγγραφέας της μελέτης, Καθλίν Αλάνα Πέιτζ, διευθύντρια του Ερευνητικού Ινστιτούτου για τον Διαβήτη και την Παχυσαρκία στο USC, τόνισε τις αβεβαιότητες σχετικά με την πραγματική επίδραση αυτών των γλυκαντικών στον εγκέφαλο και την κανονική λειτουργία του σώματος.
Στο πλαίσιο της μελέτης, 75 συμμετέχοντες κατανάλωσαν νερό, ένα ποτό που περιείχε σουκραλόζη και ένα ποτό με ζάχαρη. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τις αντιδράσεις των συμμετεχόντων μέσω λειτουργικών μαγνητικών τομογραφιών του εγκεφάλου, δείγματων αίματος και αξιολογήσεων της πείνας πριν και μετά την κατανάλωση των ποτών. Η σουκραλόζη βρέθηκε να ενισχύει την πείνα και την εγκεφαλική δραστηριότητα στον υποθάλαμο, ιδιαίτερα στους ανθρώπους με παχυσαρκία. Σε αντίθεση, η ζάχαρη αυξάνει τα επίπεδα ορμονών που μειώνουν την πείνα, όπως η ινσουλίνη και το γλυκαγονόμορφο πεπτίδιο 1 (GLP-1), κάτι που δεν συνέβαινε με τη σουκραλόζη.
Τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι η σουκραλόζη προκαλεί «σύγχυση» στον εγκέφαλο, καθώς παρέχει γλυκιά γεύση χωρίς την αναμενόμενη θερμιδική ενέργεια, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε συχνές λιγούρες. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες παρουσίασαν μεγαλύτερες αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα σε σύγκριση με τους άνδρες, υποδεικνύοντας ότι η σουκραλόζη ενδέχεται να έχει διαφορετική επίδραση ανάλογα με το φύλο.
Η ερευνητική ομάδα του USC ξεκινά τώρα μια νέα μελέτη για να εξετάσει πώς τα γλυκαντικά επηρεάζουν τον εγκέφαλο των παιδιών και των εφήβων, οι οποίοι καταναλώνουν υψηλότερες ποσότητες ζάχαρης και υποκατάστατων ζάχαρης από οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα. Η δρ Πέιτζ υπογραμμίζει τη σημασία της κατανόησης των επιπτώσεων αυτών των ουσιών στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο, ιδιαίτερα για παιδιά που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου για παχυσαρκία, καθώς η πρώιμη αναγνώριση αυτών των επιδράσεων μπορεί να είναι καθοριστική για τις μελλοντικές παρεμβάσεις.
