Η αρχική (γνήσια θα μπορούσαμε να πούμε) μουσική του Θούριου του Ρήγα Φεραίου έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας, καθώς το κείμενό του έχει εμφανιστεί με διαφορετικές μελωδίες κατά καιρούς. Ενώ λοιπόν έχει καθιερωθεί, ως γνωστή πλέον, η αρχική μορφή του κειμένου υπάρχει αμφιβολία για το ποια θα μπορούσε να ήταν η πρώτη μελωδία πάνω στην οποία τραγουδήθηκε και εν τέλει αν και κατά πόσο υπήρχε μία και μόνο αρχική μελωδία ή τραγουδήθηκε με πολλές διαφορετικές μελωδίες ανάλογα με την περιοχή διάδοσής του. Όπως αναφέρει ο Δημήτρης Καραμπερόπουλος στην μελέτη του για την ανάλυση του κειμένου του Θουρείου, είναι μάλλον σίγουρο ότι δεν υπήρχε μόνο μία μελωδία του Θουρείου αλλά ότι ανάλογα με την περιοχή η μελωδία άλλαζε. Έτσι, το ευρέως διαδεδομένο αυτό ποίημα του Ρήγα έγινε ένα τραγούδι, σχεδόν δημοτικό, ανάλογα με την διάδοσή του στις πλατιές μάζες των υποδούλων.
Με βάση τις πληροφορίες του Παπα-Χρήστου Κυριακόπουλου ο Χριστόφορος Περραιβός αναφέρει ότι ο Ρήγας Φερραίος είχε υποδείξει σαν πρότυπη μελωδία για τον Θούριό του ένα από τα τραγούδια της Χαλκιδικής και συγκεκριμένα το τραγούδι «Μια προσταγή μεγάλη» που, όπως φαίνεται και από τις πληροφορίες του Βρανούση (και πάλι με βάση τον Παπα-Χρήστο Κυριακόπουλο), ήταν πολύ γνωστό λόγω της αναφοράς του στην ηρωϊκή μορφή του Λάμπρου Κατσώνη και στην ναυμαχία του στο Κάβοντόρο στην Άνδρο. Δεν πρέπει να ήταν όμως τόσο διαδεδομένο ώστε να μην συνεχίζει να υφίσταται η τοπικότητά του σε σχέση με την Ιερισσό, όπως θα υποστηρίξουμε παρακάτω.
Ο Παπα Χρήστος Κυριακόπουλος αναφέρει ότι οι μελωδίες του Θούριου φαίνεται να είναι πέντε. Αλλά, ωστόσο η μελωδία του τραγουδιού «Μια προσταγή μεγάλη» ήταν αυτή που ο ίδιος ο Ρήγας είχε προτείνει σαν πρότυπο και σε αυτό συνάδει η μαρτυρία ενός χειρογράφου του 1797 όπου επάνω από το κείμενο του Θούριου αναγράφεται “Θούριος ήτοι ορμητικός Πατριωτικός ύμνος πρώτος, εις τον ήχον, Μια προσταγή μεγάλη».
Με αυτόν τον τρόπο τουλάχιστον το χειρόγραφο αυτό μας καθορίζει ως προσόμοιο για το κείμενο του Θουρίου το τραγούδι «Μια προσταγή μεγάλη». Το τραγούδι αυτό το οποίο είναι ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της Ιερισσού και χορεύεται ως τελετουργικός χορός συμπεριλαμβάνεται και στην συλλογή του Γ τόμου Ελληνικά Δημοτικά Τραγούδια (μουσική εκλογή) σε μεταγραφή του Σπύρου Περιστέρη και καταγραφή του Σταύρου Καρακάση και αναφέρεται ως «του Λάμπρου Κατσώνη»[ii].
Αυτό το στοιχείο και μόνο μας μεταφέρει δύο έμμεσες πληροφορίες. Ότι το τραγούδι «μια προσταγή μεγάλη» ήταν τόσο γνωστό που μπορούσε να λειτουργήσει ως προσόμοιο, γιατί όλοι γνώριζαν την μελωδία του. Ότι το πιο πιθανό είναι ότι η σχέση του Ρήγα με το Άγιον Όρος, όπως περιγράφεται στο σύγγραμμα του επισκόπου
