Το νέο νομοσχέδιο για το Κτηματολόγιο, του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης προβλέπει καταληκτική προθεσμία στις 30 Νοεμβρίου 2024 για την ολοκλήρωση της κτηματογράφησης σε 300 περιοχές της χώρας. Και όπως φαίνεται δεν θα υπάρξει άλλη παράταση. «Το 2025, η Ελλάδα επιτέλους θα έχει κτηματολόγιο», είχε δηλώσει σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης, υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης αρμόδιος για το Κτηματολόγιο.

Κατά κοινή ομολογία όμως, το κλείσιμο του Κτηματολογίου, το οποίο δεν φαίνεται να παίρνει κάποια παράταση, δεν επιλύει όλα τα προβλήματα που προκύπτουν από τις δηλώσεις που έχουν υποβληθεί και στο προσεχές διάστημα θα εμφανιστούν τυχόν στρεβλώσεις με ιδιοκτησίες που δεν έχουν καταγραφεί.

Δυστυχώς όμως, το κλείσιμο του Κτηματολογίου στη Συκιά που ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια περίπου τη λειτουργία του, δημιουργεί στους κατοίκους τεράστια αδιέξοδα και προβλήματα όσον αφορά τις εκτάσεις που παραχωρήθηκαν στους κατοίκους με προσωρινές διανομές από το ελληνικό δημόσιο προς αυτούς το 1930 (πριν από 100 χρόνια περίπου). Το αποτέλεσμα είναι να βρεθούν στον αέρα χιλιάδες περιουσίες που δεν οριστικοποιήθηκαν μέχρι σήμερα με οριστική διανομή.

Και δεν μιλάμε για κατειλημμένες εκτάσεις του ελληνικού δημοσίου, αλλά για εκτάσεις που νόμιμα δόθηκαν στους κληρούχους της Συκιάς, οι οποίοι τα νέμονται, τα καλλιεργούν και κάνουν επενδύσεις σε αυτά τα κτήματα τα οποία κατέχουν έως σήμερα. Παρολ’αυτά όμως οι εκτάσεις αυτές εμφανίζονται στα κτηματολογικά φύλλα ως ιδιοκτησίες του Δημοσίου, κατά του οποίου δεν μπορεί να προβληθεί η κτητική παραγραφή.

Η ευθύνη της Πολιτείας είναι τεράστια, διότι μέχρι σήμερα δεν βρήκε τον τρόπο ή μάλλον δεν είχε τη θέληση να τακτοποιήσει αυτό το ιδιαίτερα σοβαρό και ζωτικής σημασίας για τους κατοίκους της Συκιάς, παρά τις προτάσεις που έχουν υποβληθεί κατά καιρούς από τοπικούς φορείς και συλλόγους.

Το ελληνικό δημόσιο οφείλει λοιπόν να δώσει οριστική λύση στην ταλαιπωρία που έχουν υποστεί όλα αυτά τα χρόνια οι κάτοικοι της Συκιάς, απονέμοντας οριστικό τίτλο στους σημερινούς ιδιοκτήτες και κατέχοντες, με τη μόνη λύση που να φαντάζει ορθή να είναι  αυτή της νομοθετικής ρύθμισης. Διαφορετικά  το αποτέλεσμα μόνο καταστροφικό μπορεί να είναι για την ανάπτυξη της περιοχής και την οικονομική ευμάρεια των κατοίκων.